Skrócony łuk zębowy; brak miejsca dla trójki prawej górnej

W okresie późnego uzębienia mieszanego aparat stały częściowy można wykorzystać do poszerzenia i zwiększenia długości łuku zębowego. Wstępne leczenie aparatem częściowym pozwala skrócić całkowity czas leczenia pełnym aparatem stałym lub pozwala zastosować aparat wkładany.

Zamki przyklejone są  tylko do sześciu zębów.

Przodozgryzy ( trzecia klasa wad zgryzu) mają różne podłoże:

1. Krótka szczęka

2. Długa żuchwa

3. Przemieszczenie żuchwy

Wczesne rozpoznanie czynnościowego przemieszczenia żuchwy pozwala często na szybkie i stosunkowo proste leczenie. Na zdjęciach przedstawiono leczenie przemieszczenia żuchwy za pomocą kapy akrylowej oraz następującego po tym leczenia wąskiej szczęki.

Dziewczynka z krótką i wąską szczęką, z klinicznym przodozgryzem, leczona od 5 roku życia.

Leczenie z zastosowaniem Hyraksu na kapach i maski twarzowej noszonej ok 14 godzin na dobę przez 4 miesiące.

Leczenie maską twarzową daje najlepsze wyniki w wieku ok 7 - 9 lat. Hyraks osadzany jest w tym czasie na zębach mlecznych.

Jest to leczenie ortopedyczne. Ortodontyczna korekta stosowana jest najczęściej po 11 roku życia.

Modyfikacja wzrostu żuchwy - proca bródkowa wraz z szyną akrylową; trudne leczenie nadmiernego wzrostu żuchwy

W wielu przypadkach leczenie ortodontyczne przy użyciu naklejanych na zęby zamków  i metalowych łuków można zastąpić leczeniem nakładkowym. 

W obu przypadkach ważne jest zachowanie wzorowej higieny.  Przy leczeniu nakładkowym utrzymanie jej jest znacznie prostsze, gdyż na czas mycia zębów nakładki zdejmuje się z zębów.

Nakładki można też zdjąć na czas badania radiologicznego lub innego badania obrazowego. Nie występują też awarie jak utrata zamka, czy drażnienie policzka przez metalowy łuk. 

Leczenie nakładkami wymaga noszenia ich ok 20 godzin na dobę.

Szerokie opracowanie na temat leczenia nakładkowego można znaleźć na portalu dr Agnieszki Czechumskiej dentystaradzi.pl 

 https://dentystaradzi.pl/invisalign-opinie-o-nakladkach-i-leczeniu/

Na tym etapie wprowadza się profilaktykę lub proste aparaty poprawiające funkcję mięśni lub korygujące konkretną nieprawidłowość. Koryguje się też kształt zębów mlecznych umożliwiając prawidłowe układanie szczęk.

Pierwsza wizyta ortodontyczna to konsultacja. Na tej wizycie przeprowadza się wywiad, wykonuje się fotografie twarzy i uzębienia, kieruje się na zdjęcia radiologiczne, można pobrać wyciski pod modele diagnostyczne. W zakładce „do pobrania” znajdują się odpowiednie formularze dotyczące leczenia ortodontycznego.

Druga wizyta to omówienie planu leczenia.

Dopiero trzecia wizyta to oddanie lub założenie aparatu.

Przed wizytą, na której będą pobierane wyciski dobrze jest nie spożywać pokarmów przez 2 godziny.

Przed założeniem aparatu stałego zalecane jest zgłoszenie się na profesjonalne czyszczenie zębów.

Pacjent decydujący się na założenie aparatu stałego nie może mieć ubytków próchnicowych i nieszczelnych wypełnień.

W czasie leczenia ortodontycznego potrzebne są kontrolne wizyty stomatologiczne w celu monitorowania próchnicy.

1. Stale otwarte usta,
2. Wysunięta warga dolna z widocznym językiem ułożonym za dolną wargą,
3. Wychylone górne zęby,
4. Odwrotne zachodzenie siekaczy. Zęby sieczne górne powinny być przed dolnymi i być z nimi w kontakcie,
5. Ssanie palca po drugim roku życia,
6. Leniwe żucie –niechęć dziecka do żucia twardszych, spoistych pokarmów.

Na pierwszą konsultację ortodontyczną warto zgłosić się z dzieckiem w wieku 3 lat.

Na ocenę wędzidełka języka warto zgłosić się w okresie noworodkowym - oceny wędzidełka dokonuje neurologopeda lub wyspecjalizowany lekarza pediatra, laryngolog, czy stomatolog.

1. Niedopuszczenie do powstania ubytków próchnicowych,
2. Podawaniu dziecku pokarmów o różnej konsystencji, tak aby mogło wykształcić mięśnie odpowiadające za żucie,
3. Dbanie o drożność nosa i aktywne wspieranie dziecka w oddychaniu nosem! Warto wcześnie diagnozować czynniki powodujące alergię u dziecka, przerost migdałka gardłowego i migdałków podniebiennych,
4. Właściwe układanie do snu,
5. Stosowanie ćwiczeń zaleconych przez lekarza dentystę przy stwierdzeniu nieprawidłowych funkcji.

Można je stosować już w uzębieniu mlecznym. Najczęściej stosuje się je na etapie uzębienia mieszanego między 8, a 12 rokiem życia.

Naważniejszą informacją dla rodziców przed zdecydowaniem się na aparat zdejmowany jest to, że działa on tylko wtedy gdy jest w ustach ok 12 -16 godzin na dobę. Ta ilość czasu często jest barierą nie do przejścia. Noszenie w nocy jest niewystarczające. Aparat z czasem przestaje pasować, a brak postępów w leczeniu jest źródłem frustracji rodziców i pacjenta. Aby skutecznie wprowadzić leczenie aparatem zdejmowanym w życie dziecka, należy wspierać dziecko w pierwszych dobach noszenia aparatu. Rodzice będą słyszeć od dziecka, że ma dużo śliny, że bolą je zęby, że chce już wyjąć aparat. Niestety, krótkie noszenie w pierwszych dobach po otrzymaniu aparatu nie spowoduje przyzwyczajenia i wymienione problemy dziecko będzie zgłaszało przez cały okres leczenia. W tym czasie aparat będzie często wypadał w nocy, a kolejne rozkręcania śruby nie przełożą się na ruchy zębów.

Alternatywą dla aparatów zdejmowanych są aparaty stałe częściowe lub grubołukowe, które również można stosować na etapie uzębienia mieszanego. Aparatów tych pacjent nie wyjmuje. Ich duża wadą jest natomiast konieczność utrzymania perfekcyjnej higieny jamy ustnej.